otan-i-anagki-gia-schesi-se-kanei-na-noiazesai-perissotero-apo-ekeinon

Όταν η ανάγκη για σχέση, σε κάνει να νοιάζεσαι περισσότερο από εκείνον

Όλες οι σχέσεις έχουν τα σκαμπανεβάσματά τους. Θα περάσουν από 40 κύματα, θα χαλάσουν και θα ξαναφτιάξουν, θα χαλαρώσουν αλλά και θα αναζωπυρωθούν. Όμως, η κάθε σχέση είναι μοναδική, με τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά, με το στίγμα που της αφήνουν τα πρόσωπα που την δημιουργούν. Γι’ αυτό και όταν περάσουν σαν ταινία από το μυαλό σου οι σχέσεις που είχες στη ζωή σου ή όταν θα διηγηθείς μία από αυτές στη φίλη σου, θα συνειδητοποιήσεις ότι πρόκειται για μικρές ή μεγάλες ιστορίες, με αρχή, μέση και τέλος. Ένα τέλος που ήρθε με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Άλλες σαν παραμύθια, άλλες βγαλμένες από ταινίες του Hollywood, άλλες περιπετειώδεις και άλλες που σε ωρίμασαν γιατί κατάλαβες ότι τα πράγματα στη ζωή δεν εξελίσσονται πάντα όπως τα θέλουμε.

Γιατί πολλές φορές μπορεί να ξεκινάμε μαζί από την αφετηρία, αλλά στην πορεία ο ένας προσπερνάει τον άλλον γιατί κατέβαλε μεγαλύτερη προσπάθεια. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι μάλλον εσύ νοιάζεσαι περισσότερο από εκείνον για τη σχέση σας, δίνεις περισσότερα και προσπαθείς ώστε να δουλέψει κάτι που φαίνεται πως έχει ήδη τελειώσει.

Σύνηθες φαινόμενο, μετά από έναν έντονο χωρισμό είναι να νιώθουμε την ανάγκη να βρεθούμε σε μια σχέση για να νιώσουμε και πάλι ασφαλείς. Μας λείπει η καθημερινότητα του να μιλάμε με κάποιον που ξέρουμε ότι μας σκέφτεται και είναι αυτός στον οποίο μπορούμε να στηριχτούμε. Επιθυμούμε να ανήκουμε σε κάποιον, ο οποίος θα μας νοιάζεται και θα είναι εκεί ακόμη και εάν δεν έχουμε κανέναν άλλον να μιλήσουμε. Όλα αυτά οδηγούν στο να μπούμε σε μια νέα σχέση, χωρίς να το πολυσκεφτούμε. Λίγο ο ενθουσιασμός, λίγο η αλλαγή που θέλω στην καθημερινότητά μου, λίγο μια ευκαιρία να αφήσω μια και καλή τα παλιά στο παρελθόν, η καινούργια σχέση ήρθε και μας έφτιαξε τη διάθεση.

Το κακό όμως, με αυτές τις σχέσεις είναι ότι βιαστήκαμε να τις δημιουργήσουμε. Θέλαμε να δουλέψουν όσο τίποτα άλλο και ίσως γι’ αυτό τον λόγο δεν βλέπαμε τόσο καθαρά τα τυχόν αρνητικά που μπορεί να υπάρχουν, το τόσο διαφορετικό του χαρακτήρα του άλλου που δεν συνάδει με τον δικό μας. Θέλαμε να νιώσουμε για αυτόν τον άνθρωπο από την αρχή έντονα συναισθήματα για να αποδείξουμε ότι μπορούμε και πάλι να ερωτευτούμε. Νοιαζόμασταν διπλά και είχαμε πείσει τον εαυτό μας ότι και ο άλλος κατά βάθος νοιάζεται, αλλά δεν το δείχνει όσο εμείς.

Σε κάθε περίπτωση, είναι δύσκολο να παραδεχτείς ότι τα πράγματα σε μια σχέση δεν πάνε καλά. Ένα παραπάνω σε αυτή τη φάση που έχεις ανάγκη να μπεις σε μια νέα σχέση και άρα εκ των προτέρων βλέπεις αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Όταν όμως θα βγεις από αυτή τη σχέση και θα δεις τα πράγματα πιο αντικειμενικά και έξω από συναισθήματα και ψευδαισθήσεις, θα καταλάβεις ότι τόσο καιρό προσπαθούσες να κρατήσεις μόνη σου με νύχια και με δόντια μια σχέση που είχε προ πολλού λήξει και που δεν άξιζε να παλέψεις γι’ αυτήν.

Αφήστε μια απάντηση